“Wat een bijzondere naam voor een restaurant” krijgen wij vaak te horen van onze gasten. ‘t Wapen van Kennemerland staat al jarenlang beter bekend onder de bijnaam ‘de Stinkende Emmer’. We vertellen je graag meer over onze geschiedenis.

Het verhaal van de vissersvrouwen

Eeuwenlang leidden de bewoners van Zandvoort een karig bestaan. Het leven bestond voornamelijk uit vissen en het verhandelen van de opbrengst. De mannen brachten de vangst aan land en de vrouwen vervoerden de vis via een lang, mul, zanderig pad naar Haarlem.

De vermoeide vissersvrouwen namen halverwege de tocht een welverdiende rustpauze bij de ‘Kousenpaal’. Zo werd ook bij De Blinkert en de oude herberg Kraantje Lek gerust. Daarna konden de schoenen weer aan en liepen ze verder over de Zijlweg naar de Grote Markt waar ze alles uitstalde voor de verkoop. In 1881 kwamen nog elke dag 300 van deze ‘vislopers’ naar de stad.

Op de terugweg, om de omzet te vieren, dronken de vissersvrouwen een neut bij het Hof van Holland – nu ‘t Wapen van Kennemerland en in de volksmond nog steeds ‘de Stinkende Emmer’. Deze laatste naam is te danken aan de stank van de visemmers die buiten stonden te wachten. Vandaar dat de bijnaam van ’t Wapen van Kennemerland nog steeds  ‘De Stinkende Emmer’ is.